تبیین تجارب زیسته همشیرها در زندگی با افراد مبتلا به ناتوانی هوشی: رویکردی پدیدارشناسانه

مقدمه: زندگی با افراد ناتوان هوشی در خانواده، دغدغه‌ها و چالش‌های خاصی را برای همشیرها ایجاد می‌کند. هدف از انجام پژوهش حاضر، دستیابی به تجارب زیسته همشیرهای افراد مبتلا به ناتوانی هوشی در زندگی با آن‌ها بود. روش‌: این مطالعه به روش کیفی و تجربه زیسته، با نمونه‌گیری هدفمند و استفاده از مصاحبه ژرف‌نگر با 9 همشیر که دارای خواهر یا برادر دارای ناتوانی هوشی بودند، انجام شد. مصاحبه‌ها ضبط و به صورت کتبی پیاده‌سازی گردید و سپس به روش 9 مرحله‌ای Colaizzi مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌های به دست آمده در 6 مضمون اصلی «نگرانی از آینده»، «نابسامانی خانوادگی»، «احساسات منفی»، «احساسات مثبت»، «تبعیض بین همشیرها« و «داغ اجتماعی» و 9 مضمون فرعی که به صورت زیرگروه‌های مضامین اصلی کدبندی شد، خلاصه گردید.  نتیجه‎گیری: نتایج حاصل شده می‌تواند اطلاعات لازم را در خصوص شناخت مشکلات، اهمیت و همچنین، اتخاذ راهبردهای حمایتی و درمانی برای همشیرهای افراد مبتلا به ناتوانی هوشی در جهت بهبود سلامت روانی آن‌ها فراهم نماید.